۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۳, چهارشنبه

گزارش نخستین سمینار امضاکنندگان فراخوان کمونیستی

گزارش نخستین سمینار امضاکنندگان فراخوان
برای مداخله­ ی مشترک جهت سامان یابی لایه­ی کمونیست طبقه کارگر
farakhancomonisti@yahoo.com,

در پی انتشار سند «فراخوان کمونیستی» (نوامبر 2008) و پس از مدتی بحث و گفتگوی داخلی، نخستین نشست سراسری کسانی که اعلام کرده بودند که با اهداف و اصول آن سند (ضمیمه است) توافق دارند، برگذار شد. این نشست در روز جهانی کارگر 2009 میلادی با سرود انترناسیونال آغاز به کار کرد و به مدت سه روز ادامه یافت. تنی چند از رفقایی که قادر به حضور در این نشست نبودند از طریق ارتباط اینترنتی در بحث­ ها شرکت داشتند. دو روز نخست این سمینار به بحث پیرامون چند محور مهم مندرج در سند اختصاص یافت. محورهای مورد بحث عبارت بودند از مفهوم بحران جهانی – تاریخی از منظر سوسیالیسم انقلابی، دلایل نقد و گسست از حزب­ها و سازمان­های مدعی سوسیالیسم، رابطه­ی دموکراسی با سوسیالیسم، و مفهوم سوسیالیسم از پایین. این بحث ها ضبط شده اند و در نخستین فرصت به صورت نوشتاری منتشر خواهند شد.
روز سوم سمینار اختصاص یافت به بحث و تبادل نظر پیرامون یافتن راه­کارهای عملی در جهت راه­بُرد امر خودسازماندهی، و هم­زمان، مداخله­ی مشترک سیاسی و نظری برای سامان یابی و همگرایی (کشوری و بین­المللی) لایه­ی کمونیست طبقه کارگر. تجربه چند ماه گذشته نشان داده است که بحث­ها و مداخله­های مشترک آغازین رفقای افغانی، ایرانی و کرد برای تدوین «سند فراخوان کمونیستی»، اهمیت ویژه داشته اند. آن رویکرد انترناسیونالیستی، بی شک به امر همگرایی فراکشوری کارگران یاری خواهد رساند.
در مجموع، بحث­ها به این نتیجه رسید که شرکت­کنندگان در این سمینار به کمونیست­های منفرد و مستقل پیشنهاد می­کنند که به مبارزه برای ایجاد هسته­های مستقل خودسازمانده­ی سوسیالیستی در محل کار و زندگی (به ویژه در واحدهای تولیدی و صنعتی) روی آورده و این امر مهم را در اولویت فعالیت­های خود قرار دهند. چرا که اتخاذ چنین راه­کاری پیش­زمینه­ای خواهد شد تا کمونیست­های منفرد و مستقل از خرده­کاری انفرادی به سوی سامان­یابی اصولی سوسیالیستی گام گذاشته و به تدریج مشترکاً به امر همگرایی پایه­ای این طیف پراکنده­ روی بیاورند. اهمیت این پیشنهاد ناشی از این امر مهم است که هنوز هسته­های مستقل کمونیسم انقلابی، به عنوان پیش شرط سامان­یافته­ی راه­بُرد «سوسیالیسم از پایین» در واحدهای تولیدی و صنعتی (دستکم در افغانستان، کردستان عراق و ایران سراغ نداریم؛ با توجه به این که در مورد مشخص ایران، بخش قابل توجهی از نیروی کار شامل کارگران افغانی­تبار است) سامان نیافته و مستقر نشده است. بی­شک، بدون سامان­یابی هسته­های سوسیالیستی، همگرایی دموکراتیک و داوطلبانه، و استقرار «سوسیالیسم از پایین» در واحدهای تولیدی و صنعتی، صحبت از مبارزه برای سوسیالیسم انقلابی و کارگری، در حد شعارهای توخالی باقی خواهد ماند.
بدین سان، راه­کار پیشنهادی کوتاه مدت امضا کنندگان سند، مبارزه برای ایجاد هسته­های مستقل و خودسامانده­ در محل کار و زندگی ارزیابی شد. البته چگونگی تنظیم روابط و ضوابط این هسته­های خودسازمانده را از پیش نمی­توان تعیین کرد. بدیهی است که سوسیالیست­هایی که اقدام به ایجاد چنین شکلی از سامان­یابی می­کنند براساس ظرفیت و توان نظری و عملی خود، و امکانات محلی یا بین­المللی که در اختیار دارند، به طور مستقل، نخست روابط سیاسی و مباحثه­ها و مداخله­های خود را با یکدیگر تهیه و تنظیم، و سپس با سایر هسته­های سوسیالیستی مشابه هماهنگ خواهند کرد. از جمله مهم­ترین کارهایی که برای این هسته­های خودسازمانده پیشنهاد شد؛ آغاز مطالعاتِ جمعیِ نظام­مند برای آشنایی با تاریخچه و مفاهیم انقلابی جنبش جهانی کارگری – سوسیالیستی، و مداخله­ی متشکل در امور سیاسی، اجتماعی و نظری در عرصه­ی محلی و منطقه­ای است. افزون براین، چگونگی ایجاد ارتباط با سوسیالیست­های منفرد (و یا محافل مشابه) فعال در سایر کشورها، برای مباحثه و مداخله­ی مشترک، به عنوان مهمترین راه­کار موازی این طیف در عرصه­ی جنبش جهانی کمونیستی ارزیابی شد.
در این راستا، در دوره­ی بعدی کار، امر ترجمه­ی «سند فراخوان کمونیستی» به دیگر زبان­های عمده، و آغاز مباحثه، و در صورت لزوم مداخله­ی مشترک با فعالان منفرد جنبش کمونیستی­ در عرصه­ی جهانی، از اهمیت خاص خودساماندهی سوسیالیسم انقلابی برآورد گردید.
بدین ترتیب، تصمیم گرفته شد که مباحثه­ برای همگرایی با دو گرایش از طیف منفردین کمونیست در عرصه­ی جهانی از اهمیت ویژه برخوردار است: الف- بحث پیرامون همگرایی با هسته­های سوسیالیستی خودسازمانده (و همچنین کمونیست­های منفرد) که با اهداف و اصول کلی مندرج در «سند فراخوان کمونیستی» خود را (البته با حفظ برخی انتقادها) هم­سو و هم­نظر می­دانند. ب- تبادل نظر با کمونیست­های غیرتشکیلاتی و محافل منفردی که به طور جدی تمایل به هم­گرایی و آغاز بحث را نشان می­دهند، اما، در ضمن انتقادهایی اساسی و پرسش­هایی ریشه­ای نیز به مفاهیم، اهداف و اصول منتشر شده در سند فراخوان کمونیستی دارند. این سمینار در روز یکشنبه 3 مه با سرود انترناسیونال به کار خود پایان داد.
بدین سان، از تمام کمونیست­های منفرد دعوت می­شود که مشترکاً در این فرایند هم­گرایی شرکت کنند. برای تنظیم سامان­یابی این کار بزودی به انتشار «بولتن مباحثه­ها و مداخله­های کمونیست­های منفرد» مبادرت خواهد شد.
مه 2009 میلادی

۱ نظر:

http://mehrabaan.blogspot.com گفت...

دست رفیق بهزاد کاظمی برای این گزارش کوتاه درد نکند!